Zimowo

Zimowo u pszczółek

6 stycznia

A tak trzy tygodnie później 

Pyłek kwiatowy

Pyłek kwiatowy jest produktem pszczelim zbieranym z kwiatów roślin, głównie owadopylnych. Pszczoły zbierają z kwiatów pyłek, mieszają z odrobiną miodu, nektaru lub śliny i w postaci uformowanych kulek, obnóży  przenoszą do ula w specjalnych koszyczkach na tylnych nogach. Pyłek w formie obnóży nazywamy pyłkiem pszczelim.  Jest on podstawowym źródłem białka i witamin w rodzinie pszczelej. Wyróżnia się on dużą zawartością witamin z grupy B, cukrów prostych i złożonych oraz aminokwasów,  w tym  argininy, która odgrywa znaczną rolę w profilaktyce i leczeniu choroby wieńcowej, wspomaga leczenie stanów pozawałowych, wspomaga leczenie nadciśnienia, zaburzeń krążenia obwodowego. 

Pyłek pszczeli zawiera również inne substancje odżywcze i aktywne biologicznie, enzymy, hormony,  nienasycone kwasy tłuszczowe. Ze względu na tak bogaty skład znajduje zastosowanie w rekonwalescencji, braku witamin, schorzeniach układu pokarmowego i wątroby. Z powodzeniem jest stosowany  w leczeniu przerostu gruczołu krokowego. 

Kuracja pyłkiem pszczelim poprawia samopoczucie, podnosi kondycję i odporność organizmu na zakażenia, zwiększa ilość limfocytów, zwiększa ilość przeciwciał, przyspiesza leczenie zakażeń. Pyłek pszczeli wzmacnia apetyt, reguluje przemianę materii, doprowadza do normalizacji, spadku wagi osób otyłych, zwiększa liczbę czerwonych ciałek krwi, zwiększa poziom żelaza w surowicy krwi. Pyłek zmniejsza nerwowość, rozdrażnienie, wzmacnia system nerwowy osłabiony na skutek stresu lub przepracowania, wspomaga leczenie depresji. Wyciągi z pyłku kwiatowego mają silne działanie przeciwdrobnoustrojowe, działają na bakterie, na grzyby. Jest skuteczny w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej, szczególnie gdy jest użyty razem z propolisem, w przewodzie pokarmowym pyłek niszczy lub wstrzymuje działalność bakterii chorobotwórczych. Pyłek poprawia ostrość widzenia, jest to skutek dużej zawartości ryboflawiny (wit. B2) i innych bioelementów w pyłku. 

Ostrożność powinny zachować osoby, które mają skłonność do alergii na produkty pszczele. 

Pyłek dostępny w słoikach 

200g - 16zł i 300g - 23zł.

Zapraszamy. 

Pierzga

Pierzga powstaje w komórkach plastra pszczelego ze zmagazynowanego tam przez pszczoły pyłku kwiatowego zmieszanego z miodem i wydzieliną z gruczołów ślinowych pszczół. Zachodzą tam procesy fermentacji mlekowej w warunkach beztlenowych co sprawia, że pyłek w tej postaci jest lepiej przyswajalny. Wartość pierzgi do celów leczniczych i profilaktycznych z tego powodu jest dużo wyższa, niż samego pyłku.

Pierzga posiada wartości odżywcze, antybakteryjne i odtruwające. Polecana na zwiększenie odporności, w stanach chorobowych jelit, anemii, nadciśnieniu, braku apetytu, chorobach gruczołu krokowego, zmęczeniu i chorobach układu nerwowego,

Pierzgę mielimy i mieszamy z miodem pszczelim, tak przygotowana mieszanka wykazuje większą skuteczność ze względu na enzymatyczną aktywność miodu.

Pierzga pakowana jest w woreczki 100g , na życzenie może być zmielona i wymieszana z dowolnym miodem 0,5l z naszej oferty. 

Cena: 25zł/ 100g

 Teraz pierzga także w słoiczkach 150g - 39,50zł 

Cennik

Gospodarstwo Pasieczne

Tobolak Marek

Krzczonów 649

tel. 794-028-865,     

501-787-427

celtus@vp.pl

nr wet. 120952350

Oferta miodów pszczelich:  
   

Możliwy odbiór osobisty lub wysyłka kurierem. Koszt wysyłki 19zł niezależnie od  ilości (6 dużych słoików-wysyłka gratis).

Zapraszamy, w naszej ofercie mamy również pozostałe produkty pszczele,  a także sprzęt i akcesoria dla pszczelarzy. 

Miód spadź lipowa z gryką

Oferujemy również miód który łączy właściwości  miodu lipowego i miodu gryczanego .

Miód wrzosowy

Pozyskiwany z kwiatów wrzosu nektar, o specyficznych cechach organicznych i zapachu, służy pszczołom do produkcji bardzo cennej odmiany miodu. W stanie płynnym ma on zabarwienie czerwono-brunatne. Po skrystalizowaniu, co następuje dość szybko, uzyskuje konsystencję galaretowatą. Ma bardzo silny i specyficzny zapach, przypominający zapach kwiatów wrzosu. W smaku jest niezbyt słodki, a nawet lekko gorzkawy. 

Zawiera, w porównaniu z innymi odmianami dużo witamin i związków mineralnych. Miód wrzosowy zalecany jest w chorobach dróg moczowych, wspomaga leczenie prostaty, kamicy nerkowej, bardzo dobrze sprawdza się w leczeniu zapalenia jelit i biegunek.

Miód nawłociowy

Pozyskiwany jest z nektaru nawłoci pospolitej, rośliny kwitnącej przez całe lato aż do późnej jesieni.  Nawłoć potocznie nazywana jest mimozą. Miód nawłociowy jest trudniej dostępny, gdyż kiedy nawłoć intensywnie nektaruje,  pszczelarze przygotowują pszczoły do zimowli. Miód nawłociowy jest barwy jasnożółtej, czasami jasno-bursztynowej, szybko krystalizuje do konsystencji kremu. Smak jego jest słodki, o wyraźnej gorzko-cytrynowej nucie. Ma przyjemny zapach. 

Miód nawłociowy wskazany jest w stanach zapalnych i zakażeniach dróg moczowych, kamicy nerkowej i skąpomoczu. Stosowany w infekcjach górnych dróg oddechowych, nerek i dróg żółciowych. Dzięki dużej zawartości kwercetyny i rutyny poprawia ukrwienie żył kończyn dolnych.

Miód wielokwiatowy

W zależności od terminu zbioru miód wielokwiatowy może mieć różną barwę, od jasnokremowej do herbacianej. Po skrystalizowaniu zmienia nieco zabarwienie na jasnoszare lub jasnobrązowe. Zapach miodu wielokwiatowego jest zazwyczaj silny, przypominający zapach wosku. W smaku jest bardzo zróżnicowany, zależnie od składu nektaru, na ogół jednak jest łagodny, słodki. Niekiedy dominuje smak określonego nektaru, na przykład lipy, gryki czy akacji. Miód z wiosennych roślin w stanie płynnym jest jasny, ma przyjemny delikatny zapach kwiatowy i łagodny smak. Natomiast miód pochodzący z nektaru kwiatów letnich jest znacznie ciemniejszy oraz odznacza się zdecydowanym smakiem i zapachem.

Aktywność antybiotyczna miodu wielokwiatowego jest dość niska. Na pierwszym miejscu wymienić należy zastosowanie miodu wielokwiatowego w chorobach alergicznych dróg oddechowych, jak astma oskrzelowa atopowa (alergenna) lub katar sienny. Miód wielokwiatowy, zwłaszcza pozyskiwany z pożytków wiosennych, z uwagi na wysoką zawartość cukrów prostych (glukozy i fruktozy), wykorzystywany jest szeroko jako środek zarówno leczniczy jak i zapobiegawczy. Składniki te, dzięki łatwej przyswajalności przez organizm, stanowią cenne źródło energii dla mięśnia sercowego w chorobach serca i naczyń, a także wspomagają wątrobę w jej funkcji detoksykacyjnej w przebiegu chorób wątroby, woreczka żółciowego i innych.

 Ze względu na łagodny smak miód wielokwiatowy polecany jest szczególnie dla dzieci. Miód pochodzący z kwiatów letnich znajduje przede wszystkim zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu grypy i chorób z przeziębienia, jak również chorób dolnych dróg oddechowych. Należy dodać, że miód wielokwiatowy, niezależnie od terminu zbioru, jest najczęściej spożywaną odmianą. Ze względu na duże walory odżywcze i smakowe zaleca się go do codziennego spożywania, zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. Stanowi on także cenny produkt odżywczy i odnawiający w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego organizmu.

Miód lipowy

Miód lipowy w stanie płynnym ma barwę od zielonkawo-żółtej do jasno-bursztynowej. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na biało-żółte do złocistożółtego. Pod względem konsystencji i barwy miód lipowy w stanie płynnym przypomina olej rycynowy. W wyniku krystalizacji przyjmuje postać drobnoziarnistą, niekiedy krupowatą. W smaku jest on dość ostry, często lekko gorzkawy.

 Miód lipowy odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Miód lipowy ze względu na różnorodność zawartych w nim składników oraz korzystne cechy organoleptyczne znajduje szerokie zastosowanie zarówno w odżywianiu, jak i w lecznictwie. W zakresie działania leczniczego miód lipowy uważany jest powszechnie za najlepszy środek przy przeziębieniu, grypie, w chorobach przebiegających z wysoką temperaturą, schorzeniach dróg oddechowych. Dzięki dużej zawartości olejków eterycznych niszczy drobnoustroje występujące na błonach śluzowych dróg oddechowych, zwłaszcza nosa i gardła. Produkt ten wywiera ponadto działanie napotne, przeciwgorączkowe, przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe i wykrztuśne. 

Miód lipowy polecany jest także w chorobach serca i układu krążenia. Działa łagodnie moczopędnie, skutecznie likwidując obrzęki oraz nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze krwi. Zawarte w nim olejki eteryczne wywierają łagodne działanie rozkurczające i uspokajające, co jest szczególnie cenne u osób z chorobami serca i naczyń.  Dużą skuteczność miodu lipowego zanotowano w schorzeniach układu nerwowego, między innymi w nerwicach, nadmiernym podnieceniu nerwowym, stresie i bezsenności. Należy wspomnieć także o wyjątkowo dużej skuteczności i aktywności miodu lipowego w leczeniu schorzeń ginekologicznych. Ponadto ze względu na łagodne działanie moczopędne wykorzystuje się go pomocniczo w leczeniu chorób układu moczowego.

Miód spadziowy

Miód spadziowy jest produktem pszczelim zawierającym spadź z drzew liściastych i iglastych. Może być barwy szarozielonej, brązowej, a nawet czarnej, co zależy od gatunku drzew, z których pozyskiwana jest spadź. Krystalizuje dość wolno, przybierając postać grudkowatą. Ma lekko korzenny zapach, w smaku jest łagodny i mało słodki. 

Miód spadziowy z drzew iglastych działa przeciwzapalnie, odkażająco i wykrztuśnie, ma działanie antybiotyczne. Zawiera więcej niż miody nektarowe substancji czynnych, w tym biologicznie czynnego żelaza.

Znajduje zastosowanie w chorobach górnych dróg oddechowych oraz przy obniżonej odporności organizmu. Wspomaga także leczenie chorób reumatycznych, skórnych i układu nerwowego.

Miód ze spadzi liściastej ma podobne działanie, lecz dzięki działaniu moczopędnemu lepiej nadaje się do leczenia schorzeń dróg moczowych i reumatycznych. Działa także rozkurczowo, dlatego polecany bywa w chorobach dróg żółciowych, wątroby i jelit.  Stosowany w chorobach serca oraz schorzeniach naczyń krwionośnych o podłożu zakrzepowym.

Należy pamiętać, iż spadź nie występuje corocznie. W niektórych regionach Polski występuje raz na kilka lat i dlatego miód spadziowy jest jednym z droższych miodów w Polsce. Świeża spadź ma barwę jasną, potem ciemnieje pod wpływem światła i tlenu.