Miód lipowy w stanie płynnym ma barwę od zielonkawo-żółtej
do jasno-bursztynowej. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na biało-żółte
do złocistożółtego. Pod względem konsystencji i barwy miód lipowy w stanie
płynnym przypomina olej rycynowy. W wyniku krystalizacji przyjmuje postać
drobnoziarnistą, niekiedy krupowatą. W smaku jest on dość ostry, często lekko
gorzkawy.
Miód lipowy odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Miód
lipowy ze względu na różnorodność zawartych w nim składników oraz korzystne
cechy organoleptyczne znajduje szerokie zastosowanie zarówno w odżywianiu, jak
i w lecznictwie. W zakresie działania leczniczego miód lipowy uważany jest powszechnie
za najlepszy środek przy przeziębieniu, grypie, w chorobach przebiegających z
wysoką temperaturą, schorzeniach dróg oddechowych. Dzięki dużej zawartości
olejków eterycznych niszczy drobnoustroje występujące na błonach śluzowych dróg
oddechowych, zwłaszcza nosa i gardła. Produkt ten wywiera ponadto działanie
napotne, przeciwgorączkowe, przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe i wykrztuśne.
Miód lipowy polecany jest także w chorobach serca i układu krążenia. Działa
łagodnie moczopędnie, skutecznie likwidując obrzęki oraz nieznacznie obniża
ciśnienie tętnicze krwi. Zawarte w nim olejki eteryczne wywierają łagodne
działanie rozkurczające i uspokajające, co jest szczególnie cenne u osób z
chorobami serca i naczyń. Dużą
skuteczność miodu lipowego zanotowano w schorzeniach układu nerwowego, między
innymi w nerwicach, nadmiernym podnieceniu nerwowym, stresie i bezsenności.
Należy wspomnieć także o wyjątkowo dużej skuteczności i aktywności miodu
lipowego w leczeniu schorzeń ginekologicznych. Ponadto ze względu na łagodne
działanie moczopędne wykorzystuje się go pomocniczo w leczeniu chorób układu
moczowego.
Miód lipowy ma bardzo ciekawy kolor i zapewne musi fantastycznie smakować. Odziwo większość pisze, że jego barwą jest złocisto-żółty. A nie raz widziałem właśnie taki jak tutaj.
OdpowiedzUsuń